تفاوت در اثرات مهارکننده های مختلف رشد گیاهان
مهارکننده های رشد گیاهان در فرآیند کشت محصولات زراعی ضروری هستند. با تنظیم رشد رویشی و رشد تولید مثل محصولات زراعی ، می توان با کیفیت بهتر و عملکرد بالاتر حاصل شد. رکودهای رشد گیاهان معمولاً شامل paclobutrazol ، clofosbuvir ، mepiquat ، chlormequat و غیره هستند. به عنوان نوع جدیدی از عقب ماندگی رشد گیاهان ، کلسیم پروهگزادیو در سالهای اخیر مورد توجه گسترده ای قرار گرفته است و تعداد ثبت نام ها نیز به سرعت افزایش یافته است. بنابراین ، تفاوت های بین Paclobutrazol ، Clofosbuvir ، Mepiquat ، Chlormequat و ProHexadione در کاربردهای بازار چیست؟ نویسنده آنها را یکی یکی به شما معرفی می کند!
(1) ProHexadione کلسیم: این یک نوع جدید از رشد گیاهان است.
ویژگی های عمل معمولی آن عبارتند از: این می تواند GA1 را در اسید جیبلیک (GA3) مهار کند ، طول کشش ساقه های گیاهی را کوتاه کند و در نتیجه کنترل کشیدگی گیاهان را کنترل کند. در عین حال ، هیچ تاثیری در GA4 ندارد که تمایز جوانه گل گیاه و رشد دانه را کنترل کند.
ProHexadione کلسیم در سال 1994 در ژاپن راه اندازی شد. این یک تنظیم کننده جدید رشد گیاه است که توسط Kuibo Chemical Industries ، Ltd. ساخته شده است. کشف کلسیم ProHexadione با رکودهای رشد گیاه مانند نمک های آمونیوم کواترنر (کلرید کلورموات ، کلرید مپیکات) و تریازول ها (Paclobutrazol ، Uniconazole) متفاوت است. این زمینه زمینه جدیدی از مهار دیرهنگام بیوسنتز Gibberellin را باز کرده است.
این شرکت در اروپا و ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفته و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر ، ProHexadione کلسیم توجه گسترده ای از شرکت های داخلی را به خود جلب کرده است. دلیل اصلی این است که در مقایسه با رکودهای تریازول ، کلسیم پروهگزادون هیچ سمیت باقیمانده برای گیاهان چرخش و آلودگی در محیط زیست ندارد ، که این یک مزیت قوی است. در آینده ، ممکن است جایگزین نگهبانان رشد تریازول شود و چشم انداز کاربرد گسترده ای در زمینه ها ، درختان میوه ، گل ، مواد دارویی چینی و محصولات اقتصادی داشته باشد.
(2) Paclobutrazol:
مهار کننده اسید گیبلیک درون زا در گیاهان. این اثر دارای کاهش سرعت رشد گیاه ، مهار کشیدگی ساقه ، کوتاه کردن داخلی ، ترویج پنجه کاری ، افزایش مقاومت به استرس گیاه ، ترویج تمایز جوانه های گل و افزایش عملکرد است. Paclobutrazol برای محصولات زراعی مانند برنج ، گندم ، بادام زمینی ، درختان میوه ، سویا و چمن مناسب است و تأثیر قابل توجهی در کنترل رشد بیش از حد دارد.
عوارض جانبی Paclobutrazol: استفاده بیش از حد می تواند باعث ایجاد گیاهان کوتوله ، غده های تغییر شکل ، برگهای فرش ، گلهای گنگ ، ریختن زودرس برگهای قدیمی در پایه ، پیچاندن و کوچک شدن برگهای جوان و غیره شود. ناهنجاری ها و علائم دیگر.
(3) یونیکونازول:
همچنین مهار کننده Gibberellins است. این کارکرد دارای تنظیم رشد رویشی ، کوتاه کردن داخلی ، گیاهان کوتوله ، ترویج رشد جوانه های جانبی و تمایز جوانه گل و تقویت مقاومت به استرس است. از آنجا که یونیکونازول دارای پیوند مضاعف کربن است ، فعالیت بیولوژیکی و اثر دارویی آن به ترتیب 6 تا 10 برابر و 4 تا 10 برابر بیشتر از پاکبلووبوترازول است ، در حالی که باقیمانده خاک آن فقط حدود یک چهارم از paclobutrazol است و اثر دارویی آن سریعتر پوسیده می شود و تأثیر آن بر محصول بعدی تنها 1 // 5 Paclobutrazol است.
عوارض جانبی یونیکونازول: دوز بیش از حد می تواند باعث آسیب گیاهی مانند سوختگی ، پژمودگی ، رشد ضعیف ، ناهنجاری های برگ ، افت برگ ، قطره گل ، افت میوه و بلوغ دیررس شود. علاوه بر این ، کاربرد آن در مرحله نهال سبزیجات می تواند بر رشد نهال ها تأثیر بگذارد. همچنین برای ماهی سمی است و برای استفاده در حوضچه های ماهی و سایر مزارع حیوانات آبزی مناسب نیست.
(4) کلرید مپیکات:
این یک مهار کننده Gibberellins است. این می تواند سنتز کلروفیل و تقویت گیاهان را تقویت کند. می توان آن را از طریق برگها و ریشه های گیاهان جذب کرد و به کل گیاه منتقل کرد و از این طریق مهار سلولهای و تسلط آپیکال را مهار کرد. همچنین می تواند Internodes را کوتاه کرده و گیاه را جمع و جور کند. این می تواند رشد رویشی گیاهان را به تأخیر بیندازد ، از رشد بیش از حد جلوگیری کند و بسته شدن ردیف را به تأخیر بیندازد. کلرید Mepiquat می تواند پایداری غشاهای سلولی را بهبود بخشد و مقاومت گیاه را افزایش دهد. در مقایسه با Paclobutrazol و Uniconazole ، با امنیت بالاتری ملایم تر و غیر تحریک کننده است. این می تواند در تمام مراحل محصول ، حتی در مراحل نهال و گلدهی که محصولات زراعی نسبت به داروها بسیار حساس هستند ، استفاده شود و اساساً عوارض جانبی جانبی ندارد.
(5) کلرید chlormequat:این امر با مهار سنتز gibberellins درون زا ، به تأثیر کنترل رشد بیش از حد دست می یابد. کلرید Chlormequat تأثیر نظارتی بر رشد گیاه ، متعادل کردن رشد رویشی و رشد تولید مثل ، بهبود گرده افشانی و میزان تعیین میوه و افزایش پنجه کاری مؤثر دارد. تأخیر در کشیدگی سلول منجر به گیاهان کوتوله ، ساقه های ضخیم تر و داخلی های کوتاه تر می شود.
بر خلاف Paclobutrazol و Mepiquat کلرید ، Paclobutrazol به طور معمول در مراحل نهال و شاخه های جدید مورد استفاده قرار می گیرد و برای بادام زمینی مؤثر است ، اما به طور کلی برای محصولات پاییز و زمستانی مؤثر است. کلرید chlormequat در درجه اول در مراحل گل و میوه ای استفاده می شود و اغلب در محصولات با یک دوره رشد کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال ، استفاده نادرست از کلرید chlormequat اغلب باعث انقباض میوه می شود و اصلاح آسیب دشوار است. کلرید Mepiquat خفیف تر است و با پاشیدن گیبلین ها یا آبیاری برای افزایش باروری می توان آسیب را کاهش داد.
(1) ProHexadione کلسیم: این یک نوع جدید از رشد گیاهان است.
ویژگی های عمل معمولی آن عبارتند از: این می تواند GA1 را در اسید جیبلیک (GA3) مهار کند ، طول کشش ساقه های گیاهی را کوتاه کند و در نتیجه کنترل کشیدگی گیاهان را کنترل کند. در عین حال ، هیچ تاثیری در GA4 ندارد که تمایز جوانه گل گیاه و رشد دانه را کنترل کند.
ProHexadione کلسیم در سال 1994 در ژاپن راه اندازی شد. این یک تنظیم کننده جدید رشد گیاه است که توسط Kuibo Chemical Industries ، Ltd. ساخته شده است. کشف کلسیم ProHexadione با رکودهای رشد گیاه مانند نمک های آمونیوم کواترنر (کلرید کلورموات ، کلرید مپیکات) و تریازول ها (Paclobutrazol ، Uniconazole) متفاوت است. این زمینه زمینه جدیدی از مهار دیرهنگام بیوسنتز Gibberellin را باز کرده است.
این شرکت در اروپا و ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفته و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر ، ProHexadione کلسیم توجه گسترده ای از شرکت های داخلی را به خود جلب کرده است. دلیل اصلی این است که در مقایسه با رکودهای تریازول ، کلسیم پروهگزادون هیچ سمیت باقیمانده برای گیاهان چرخش و آلودگی در محیط زیست ندارد ، که این یک مزیت قوی است. در آینده ، ممکن است جایگزین نگهبانان رشد تریازول شود و چشم انداز کاربرد گسترده ای در زمینه ها ، درختان میوه ، گل ، مواد دارویی چینی و محصولات اقتصادی داشته باشد.
(2) Paclobutrazol:
مهار کننده اسید گیبلیک درون زا در گیاهان. این اثر دارای کاهش سرعت رشد گیاه ، مهار کشیدگی ساقه ، کوتاه کردن داخلی ، ترویج پنجه کاری ، افزایش مقاومت به استرس گیاه ، ترویج تمایز جوانه های گل و افزایش عملکرد است. Paclobutrazol برای محصولات زراعی مانند برنج ، گندم ، بادام زمینی ، درختان میوه ، سویا و چمن مناسب است و تأثیر قابل توجهی در کنترل رشد بیش از حد دارد.
عوارض جانبی Paclobutrazol: استفاده بیش از حد می تواند باعث ایجاد گیاهان کوتوله ، غده های تغییر شکل ، برگهای فرش ، گلهای گنگ ، ریختن زودرس برگهای قدیمی در پایه ، پیچاندن و کوچک شدن برگهای جوان و غیره شود. ناهنجاری ها و علائم دیگر.
(3) یونیکونازول:
همچنین مهار کننده Gibberellins است. این کارکرد دارای تنظیم رشد رویشی ، کوتاه کردن داخلی ، گیاهان کوتوله ، ترویج رشد جوانه های جانبی و تمایز جوانه گل و تقویت مقاومت به استرس است. از آنجا که یونیکونازول دارای پیوند مضاعف کربن است ، فعالیت بیولوژیکی و اثر دارویی آن به ترتیب 6 تا 10 برابر و 4 تا 10 برابر بیشتر از پاکبلووبوترازول است ، در حالی که باقیمانده خاک آن فقط حدود یک چهارم از paclobutrazol است و اثر دارویی آن سریعتر پوسیده می شود و تأثیر آن بر محصول بعدی تنها 1 // 5 Paclobutrazol است.
عوارض جانبی یونیکونازول: دوز بیش از حد می تواند باعث آسیب گیاهی مانند سوختگی ، پژمودگی ، رشد ضعیف ، ناهنجاری های برگ ، افت برگ ، قطره گل ، افت میوه و بلوغ دیررس شود. علاوه بر این ، کاربرد آن در مرحله نهال سبزیجات می تواند بر رشد نهال ها تأثیر بگذارد. همچنین برای ماهی سمی است و برای استفاده در حوضچه های ماهی و سایر مزارع حیوانات آبزی مناسب نیست.
(4) کلرید مپیکات:
این یک مهار کننده Gibberellins است. این می تواند سنتز کلروفیل و تقویت گیاهان را تقویت کند. می توان آن را از طریق برگها و ریشه های گیاهان جذب کرد و به کل گیاه منتقل کرد و از این طریق مهار سلولهای و تسلط آپیکال را مهار کرد. همچنین می تواند Internodes را کوتاه کرده و گیاه را جمع و جور کند. این می تواند رشد رویشی گیاهان را به تأخیر بیندازد ، از رشد بیش از حد جلوگیری کند و بسته شدن ردیف را به تأخیر بیندازد. کلرید Mepiquat می تواند پایداری غشاهای سلولی را بهبود بخشد و مقاومت گیاه را افزایش دهد. در مقایسه با Paclobutrazol و Uniconazole ، با امنیت بالاتری ملایم تر و غیر تحریک کننده است. این می تواند در تمام مراحل محصول ، حتی در مراحل نهال و گلدهی که محصولات زراعی نسبت به داروها بسیار حساس هستند ، استفاده شود و اساساً عوارض جانبی جانبی ندارد.
(5) کلرید chlormequat:این امر با مهار سنتز gibberellins درون زا ، به تأثیر کنترل رشد بیش از حد دست می یابد. کلرید Chlormequat تأثیر نظارتی بر رشد گیاه ، متعادل کردن رشد رویشی و رشد تولید مثل ، بهبود گرده افشانی و میزان تعیین میوه و افزایش پنجه کاری مؤثر دارد. تأخیر در کشیدگی سلول منجر به گیاهان کوتوله ، ساقه های ضخیم تر و داخلی های کوتاه تر می شود.
بر خلاف Paclobutrazol و Mepiquat کلرید ، Paclobutrazol به طور معمول در مراحل نهال و شاخه های جدید مورد استفاده قرار می گیرد و برای بادام زمینی مؤثر است ، اما به طور کلی برای محصولات پاییز و زمستانی مؤثر است. کلرید chlormequat در درجه اول در مراحل گل و میوه ای استفاده می شود و اغلب در محصولات با یک دوره رشد کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال ، استفاده نادرست از کلرید chlormequat اغلب باعث انقباض میوه می شود و اصلاح آسیب دشوار است. کلرید Mepiquat خفیف تر است و با پاشیدن گیبلین ها یا آبیاری برای افزایش باروری می توان آسیب را کاهش داد.
