عملکردها و کاربردهای فیزیولوژیکی جیبرلین چیست؟

عملکردها و کاربردهای فیزیولوژیکی جیبرلین چیست؟

1. جیبرلین تقسیم و تمایز سلولی را تقویت می کند. سلول های بالغ به صورت طولی رشد می کنند و ساقه میوه را دراز می کنند و پوست آن را ضخیم می کنند.
2. جیبرلین بیوسنتز اکسین را تقویت می کند. آنها متقابل هم افزایی دارند و اثرات پادزهر خاصی دارند.
3. جیبرلین می تواند باعث القا و افزایش نسبت گل های نر، تنظیم دوره گلدهی و تشکیل میوه های بدون دانه شود.
4. جيبرلين مي تواند سلول هاي ميانگره را طويل كند كه تاثيري روي ريشه ندارد ولي روي ساقه اثر مي گذارد.
5. جیبرلین از ریزش اندام ها و شکستن خواب جلوگیری می کند و گل ها و میوه ها را حفظ می کند.

علاوه بر این، ما 10 نکته کاربردی را جمع آوری کرده ایم:
1. اسید جیبرلیک فقط می تواند سلول ها را طویل کند و نمی توان از آن به عنوان جایگزینی برای کود استفاده کرد.
2. اسید جیبرلیک اسیدی است و با قرار گرفتن در معرض اسید سولفوریک قرمز می شود. نمی توان آن را با آفت کش های قلیایی مخلوط کرد.
3. اسید جیبرلیک را می توان در الکل حل کرد. پس از ورود به آب به راحتی تجزیه می شود و نمی توان آن را برای مدت طولانی رها کرد.
4. دمای کمتر از 20 درجه بر عملکرد اسید جیبرلیک تأثیر می گذارد.
5. اسید جیبرلیک با اکسین متفاوت است و در غلظت های بالا مانع رشد نخواهد شد.
6. جوانه ها، ریشه ها، میوه ها و دانه های گیاهان همگی حاوی اسید جیبرلیک هستند، بنابراین رشد میوه های بدون دانه مشکل است.
7. اسید جیبرلیک را می توان در هر دو جهت بالا و پایین حمل کرد. استفاده بیش از حد باعث رشد بیش از حد می شود.
8. رشد بیش از حد ناشی از اسید جیبرلیک را می توان با پاکلوبوترازول کاهش داد.
9. اسید جیبرلیک را می توان اسپری کرد، برای پانسمان بذر و غوطه ور کردن ریشه استفاده کرد.
10. اسید جیبرلیک زمانی که همراه با سایر تنظیم کننده ها و مواد مغذی استفاده می شود می تواند بهتر عمل کند.