Jakie są klasyfikacje cytokinin?

Naturalne cytokininy obejmują:
Kinetyna (KT):
Wyizolowana z plemników śledzia w 1955 roku, była pierwszą naturalnie odkrytą cytokininą.

Zeatyna (ZT):
Wyizolowany z niedojrzałych nasion kukurydzy, stymuluje podziały komórkowe, sprzyja tworzeniu chlorofilu, przyspiesza metabolizm i syntezę białek.

Dihydrozeina (DHZ):
Podobnie jak zeina jest także naturalną cytokininą.
Izopentyladenina (iP) i izopentenyloadenina (iPA): Istnieje również ponad trzydzieści innych naturalnych analogów.

Powszechnie stosowane syntetyczne cytokininy obejmują:
6-Benzyloaminopuryna (6-BA):
Zsyntetyzowany w 1952 r., jest szeroko stosowany w uprawach rolnych, sprzyja tworzeniu pąków i tworzeniu kalusa.

Forchlorfenuron (CPPU):
Zsyntetyzowany w 1979 r., był szeroko stosowany w produkcji rolnej w latach 80. XX wieku i wykazuje silną aktywność podziału komórek.

Tidiazuron:
Po raz pierwszy zsyntetyzowany przez niemiecką firmę w 1976 roku, wspomaga podział komórek, indukuje tworzenie się kalusów oraz przyspiesza powiększanie i dojrzewanie owoców.

Powyższe informacje podsumowują główne typy i cechy cytokinin naturalnych i syntetycznych.