Sitokininlerin sınıflandırılması nelerdir?

Doğal sitokininler şunları içerir:
Kinetin (KT):
1955 yılında ringa balığı sperm hücrelerinden izole edilen bu sitokinin, doğal olarak keşfedilen ilk sitokinindir.

Zeatin (ZT):
Olgunlaşmamış mısır tohumlarından izole edilen bu madde hücre bölünmesini uyarır, klorofil oluşumunu teşvik eder, metabolizmayı ve protein sentezini hızlandırır.

Dihidrozein (DHZ):
Zein gibi aynı zamanda doğal bir sitokinindir.
İzopentiladenin (iP) ve izopenteniladenin (iPA): Ayrıca otuzdan fazla başka doğal analog vardır.

Yaygın olarak kullanılan sentetik sitokininler şunları içerir:
6-Benzilaminopurin (6-BA):
1952'de sentezlendi ve tarım ürünlerinde yaygın olarak kullanıldı, tomurcuk oluşumunu teşvik etti ve kallus oluşumunu teşvik etti.

Forklorfenuron (CPPU):
1979 yılında sentezlenen bu madde, 1980'li yıllarda tarımsal üretimde yaygın olarak kullanılmış ve güçlü hücre bölünme aktivitesine sahiptir.

Tidiazuron:
İlk kez 1976 yılında bir Alman firması tarafından sentezlenen bu madde, hücre bölünmesini teşvik eder, nasır oluşumunu teşvik eder, meyve büyümesini ve olgunlaşmasını hızlandırır.

Yukarıdaki bilgiler doğal ve sentetik sitokininlerin ana türlerini ve özelliklerini özetlemektedir.