استفاده منطقی از تنظیم کننده های رشد گیاه برای ارتقای عملکرد درختان میوه و بهبود کیفیت

افزایش عملکرد درختان میوه و بهبود کیفیت

1. مقررات جوانه زنی جوانه
در تولید درختان میوه، اسید جیبرلیک (GA3) به طور گسترده ای برای شکستن خواب بذرها یا جوانه ها در گونه های خاص درختی استفاده می شود، در نتیجه جوانه زنی سریع و کوتاه شدن زمان تیمار بذر برای پیشبرد جوانه زنی و افزایش سرعت جوانه زنی را افزایش می دهد. از سوی دیگر، تنظیم کننده های رشد مانند متیل نفتالین استات می توانند دوره خواب جوانه ها را طولانی کنند و در نتیجه جوانه زنی جوانه ها را مهار یا به تاخیر بیندازند. این ویژگی به ویژه در هنگام نگهداری بذر یا پیوندک درختان میوه اهمیت دارد.

2. ترویج ریشه یابی
در تولید درختان میوه، غلظت های مناسب از تنظیم کننده های رشد گیاهی مبتنی بر اکسین، مانند ایندول استیک اسید (IAA)، ایندول-3-بوتیریک اسید (IBA) و اسید نفتیل استیک (NAA)، به طور گسترده برای درمان پیوندک یا نهال استفاده می شود. این تنظیم کننده ها می توانند به طور موثر ریشه زایی را در درختان میوه تقویت کنند و تعداد ریشه ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. اگرچه ایندول استیک اسید در تقویت رشد ریشه موثرتر است، اما نفتیل استیک اسید به دلیل هزینه بالاتر بیشتر در تولید واقعی استفاده می شود.


3. تنظیم رشد رویشی
در مدیریت درختان میوه، استفاده از مواد بازدارنده رشد مانند پاکلوبوترازول (پاکلو) و کلرمکوات کلرید (CCC) می تواند به طور موثر رشد شاخه های جدید را به تاخیر بیاندازد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه کوتوله فیزیولوژیکی گیاه را بدون آسیب رساندن به مریستم آپیکال یا تداخل در رشد آن انجام دهد. این تنظیم کننده ها به کنترل رشد بیش از حد رویشی، کوتاه شدن میانگره ها، ضخیم شدن ساقه ها، افزایش رنگ و ضخامت برگ ها، افزایش تعداد شاخه های جانبی و ارتقای سیستم های ریشه ای پیشرفته تر کمک می کنند. علاوه بر این، استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد مبتنی بر سیتوکینین مانند 6-Benzylaminopurine (6-BA) می‌تواند باعث جوانه‌زنی جوانه‌های جانبی و تشکیل شاخه‌های ثانویه شود، در حالی که شاخه‌های قبلاً خوابیده را برای از سرگیری رشد تحریک می‌کند.

4. تمایز جوانه گل و زمان گلدهی
استفاده از تنظیم کننده های رشد مانند پاکلوبوترازول (پاکلو) و اتفون می تواند به طور موثری از رشد بیش از حد رویشی در درختان میوه مانند هلو جلوگیری کند و در نتیجه تشکیل و تمایز جوانه های گل را تقویت کند، تعداد جوانه های گل را افزایش دهد، به میوه دهی زودتر برسد و میزان تشکیل میوه را بهبود بخشد. استفاده از اسید جیبرلیک در مرحله تمایز جوانه‌های گل می‌تواند تعداد جوانه‌های گل را کاهش دهد یا از تمایز آن‌ها جلوگیری کند، به اثر نازک شدن گل، صرفه‌جویی در نیروی کار و کمک به تعادل عملکرد درختان میوه کمک می‌کند.

5. تنظیم نرخ میوه
تنظیم کننده های رشد گیاه می توانند میزان تشکیل میوه درختان میوه را بهبود بخشند. به عنوان مثال، سمپاشی تنظیم کننده های رشد گیاه مانند اسید جیبرلیک (GA) و 2،4-D قبل یا در حین گلدهی می تواند به طور موثر میزان تشکیل میوه را افزایش دهد. از این تنظیم کننده ها می توان برای تنک شدن میوه نیز برای متعادل کردن عملکرد استفاده کرد.


6. افزایش کیفیت میوه
تنظیم کننده های رشد گیاه به طور گسترده در تولید میوه برای بهبود کیفیت میوه استفاده می شود. به عنوان مثال، استفاده از اسید جیبرلیک (GA3) یا مواد شبه سیتوکینین در مرحله میوه جوان می تواند به طور موثر بزرگ شدن یا طویل شدن میوه را افزایش دهد. این تکنیک نه تنها کیفیت میوه را بهبود می بخشد بلکه به افزایش مزایای اقتصادی نیز کمک می کند.


7. مقررات رسیدن میوه
اتفون رسیدن میوه را تقویت می کند، در حالی که اسید جیبرلیک (GA3) آن را به تاخیر می اندازد. به عنوان مثال، سمپاشی با غلظت های مناسب اسید جیبرلیک (GA3) یا اسید سالیسیلیک می تواند سفتی میوه را افزایش دهد، سنتز اتیلن را مهار کند و در نتیجه رسیدن و در دسترس بودن میوه هایی مانند سیب در بازار را به تعویق بیندازد.

8. القای پارتنوکارپی
تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند اکسین و اسید جیبرلیک می توانند رشد تخمدان را در گیاهان تحریک کنند. با درمان برخی از درختان میوه با IAA یا GA3، می توان پارتنوکارپی را القا کرد و در نتیجه میوه های بدون دانه ایجاد کرد. این تکنیک نه تنها کیفیت میوه را بهبود می بخشد بلکه به افزایش مزایای اقتصادی نیز کمک می کند.


9. افزایش مقاومت در برابر استرس
تنظیم کننده های رشد گیاه تاثیر بسزایی در بهبود مقاومت تنش درختان میوه دارند. اتفون به طور موثری مقاومت سیب در سرما و سرما را افزایش می دهد، در حالی که اسید جاسمونیک و متیل استر آن ارتباط نزدیکی با مقاومت درختان میوه به بیماری و مقاومت به خشکی دارد.

10. کاربردهای کشت بافت
تنظیم کننده های رشد گیاه نقش مهمی در کشت بافت درختان میوه دارند. آنها به طور قابل توجهی بر مورفوژنز و تنظیم کشت بافت در شرایط آزمایشگاهی تأثیر می گذارند. با انتخاب منطقی محیط کشت پایه، کنترل شرایط نور، دما و رطوبت کشت و ترکیب انواع و غلظت های هورمونی مناسب، می توان به طور موثر بازسازی درختان میوه را ارتقا داد.


11. تکنولوژی برداشت مکانیکی
برای درختان میوه مانند عناب و آلو، برداشت مکانیکی یک روش بسیار کارآمد است. سمپاشی با 200-300 میلی گرم در لیتر اتیلن سولفید باعث ریزش طبیعی میوه می شود و بار برداشت دستی را تا حد زیادی کاهش می دهد.

12. فن آوری ذخیره سازی و نگهداری
درمان میوه‌ها با تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی، مانند مهارکننده‌های اتیلن یا تیوفانات-متیل، می‌تواند به طور موثری عمر مفید میوه‌ها را افزایش دهد و در نتیجه ضرر و زیان را کاهش داده و سود را افزایش دهد.

13. کنترل علف های هرز
برخی از تنظیم کننده های رشد گیاه را می توان با علف کش ها مخلوط کرد تا کنترل علف های هرز را بهبود بخشد و عملکرد میوه را افزایش دهد و در عین حال برای درختان میوه ایمن و بی ضرر باقی بماند. هنگامی که 2،4-D در ترکیب با علف کش ها استفاده می شود، می تواند به طور موثر علف های هرز را از بین ببرد.